Zelfstandigheid en eigen regie met gps
In de zorg voor ouderen met dementie kom je als zorgprofessional voor keuzes te staan die een bewoner zelf niet meer kan maken. Omdat deze het niet kan verwoorden, of zelf een risico niet meer kan inschatten. Vaak gaat het om een situatie waarbij het gaat om de vraag wat zwaarder weegt; vrijheid of veiligheid. Dat zo’n keuze soms echt moeilijk is, blijkt uit het verhaal over mevrouw Bergkamp* van collega’s in Dekelhem. Op deze locatie is al veel ervaring opgedaan met ‘open deuren’ en het werken met slimme technologie om maatwerk te leveren.
Voor mevrouw Bergkamp betekent dit dat zij zich vrij kan bewegen door het gehele gebouw van Dekelhem. In overleg met de arts, familie en het zorgteam was echter afgesproken dat zij alleen niet zonder begeleiding de voordeur uit kan lopen. Toen mevrouw Bergkamp vervolgens voor de dichte voordeur stond, werd ze heel erg boos. Ze zocht naar andere uitwegen en verdween via de nooddeuren naar buiten. Het was op zo’n moment niet mogelijk haar te kalmeren of af te leiden. Door haar boosheid was geen communicatie mogelijk.
Samen op zoek naar goede oplossing
Na een nieuw breed overleg is besloten om mevrouw Bergkamp met een gps-horloge toch op eigen gelegenheid naar buiten te laten gaan. Met de gps kon de zorg zien waar zij was en haar bellen via het horloge. Deze oplossing bleek niet te werken, want mevrouw begreep niet hoe zij het gesprek op haar horloge moest “opnemen”. Zorgmedewerkers hebben haar meermaals met de auto uit het dorp opgehaald. Zij was dan zichtbaar vermoeid en dankbaar dat er iemand kwam. Opnieuw ging de zorg, familie, behandelaren en de manager van de woonzorglocatie om tafel, want er moest een goede oplossing komen voor mevrouw.
Kwaliteit van leven
Die oplossing werd gevonden in een ander gps-horloge met een vrije spreekluisterverbinding voor de zorg. Je hoeft dan het gesprek niet op te nemen en er is op ieder moment mondeling contact mogelijk. Door de ervaringen die eerder zijn opgedaan, was ook duidelijker wat mevrouw Bergkamp fysiek aankan. Met die kennis is afgesproken dat er na een bepaalde tijd even contact gezocht wordt om bijvoorbeeld aan te geven dat de koffie klaar staat, of dat er zo geluncht wordt. Dan informeert de zorg meteen even of het wandelen nog goed gaat. In overleg met mevrouw Bergkamp hangt er nu ook een kaartje aan haar rollator waarop staat dat zij in Dekelhem woont en dat zij bij vragen via haar horloge met de zorg kan spreken. Het telefoonnummer van Dekelhem staat ook op het kaartje, dat zij eveneens bij zich draagt in haar handtas. Zij heeft het kaartje al een paar keer gebruikt. Deze zelfstandigheid doet mevrouw Bergkamp erg goed. Een van de medewerkers van Dekelhem vertelt: “Het is fantastisch om te zien dat mevrouw Bergkamp zich zo goed voelt bij deze vrijheid en eigen regie. De kwaliteit van haar leven is hierdoor echt verbeterd. Het was een zoektocht naar een goede oplossing voor haar, maar we zijn blij dat we samen met alle partijen zijn teruggekomen op onze eerdere aanpak; de gesloten voordeur. Nu mevrouw heeft ervaren dat ze zelfstandig de voordeur uit kan, gaat ze er ook veel minder vaak op uit.”
Doel: Leiderschap, governance en management / Leren en ontwikkelen
